ارتباط HLA-B27 با اسپوندیلیت آنکیلوزانت در بیماران ایرانی

  مقدمه: آنتی ‌ ژن ‌ های لکوسیتی انسان 1 (HLA) به دلیل وجود ارتباط بین برخی آلل ‌ های HLA با بیماری‎های مختلف، در ارزیابی استعداد ابتلا به بیماری‎ها و کمک به تشخیص آنها اهمیت دارند. بر اساس بسیاری از تحقیقات انجام شده در سراسر دنیا، قویترین این ارتباطات بین آنتی ژن HLA-B27 و اسپوندیلوآرتروپاتی‎ها، بخصوص اسپوندیلیت آنکیلوزانت (جمود التهابی مهره ‌ های کمری ستون فقرات)، وجود دارد. هدف از این تحقیق، بررسی فراوانی آنتی ‌ ژن HLA-B27 در مبتلایان به اسپوندیلیت آنکیلوزانت در ایران و یافتن ریسک نسبی و مطلق ابتلا به این بیماری در افراد دارای آنتی ژن HLA-B27 می‎باشد.   روش‌کار: بر پایه بررسی‎های انجام شده در نقاط مختلف جهان و نیز اخیراً توسط همین گروه در ایران، معتبر‎ترین روش در تشخیص آلل HLA-B27 روش PCR می‎باشد. جمعیت تحت مطالعه شامل 36 بیمار مبتلا به اسپوندیلیت آنکیلوزانت و 30 داوطلب سالم بود. برای انجام آزمایش تشخیص HLA-B27 از روش PCR اختصاصی آلل (با استفاده از پرایمرهای مکمل توالی‎های اختصاصی در اگزون 3 ژن HLA-B27 ) ‌استفاده شد. تخمین ریسک نسبی (RR) و ریسک مطلق (AR) ابتلا به اسپوندیلیت آنکیلوزانت در حضور HLA-B27 با محاسبات زیر بدست آمد:   &   خطای استاندارد نسبت برای ت ع میم نتایج این مطالعه به جامعه به این صورت محاسبه گردید:     نتایج: از یافته‌های این مطالعه مشخص شد که بر اساس روش PCR 4/69% از بیماران تحت مطالعه دارای آنتی ژن HLA-B27 بوده‎اند و نیز مشخص گردید که ریسک نسبی ابتلا به اسپوندیلیت آنکلیوزانت در افراد HLA-B27 مثبت 65 بار بیشتر از افراد فاقد این آنتی‎ژن است.   نتیجه‌گیری: تفاوت ‌ های بین نتایج حاصل از مطالعات مختلف انجام شده در سراسر دنیا و بر روی نژادهای متفاوت به چشم می ‌ خورد که ممکن است به عوامل متعددی، از جمله توزیع جغرافیایی متفاوت میکروب ‌ ها و یا زیر گروه ‌ های HLA-B27 بستگی داشته باشند.